Prof. dr hab. inż. Tadeusz Batycki urodził się 7 listopada 1921 roku w Przedmieściu Czudeckim w województwie rzeszowskim. W roku 1945, po tym jak eksternistycznie zdał maturę w Rzeszowie, przyjechał do Wrocławia, gdzie rozpoczął studia na Wydziale Elektromechanicznym Politechniki Wrocławskiej.

Należał więc do nielicznej grupy pierwszych studentów naszej Uczelni. Otrzymał indeks z numerem 2. Studia ukończył w roku 1950 uzyskując tytuł magistra inżyniera elektryka.Jego dyplom magisterski posiadał numer 50. Bezpośrednio po studiach rozpoczął pracę w Zakładzie Automatyki i Miernictwa w Głównym Instytucie Elektrotechniki, którego był stypendystą. W tym samym czasie prowadził też wykłady z linii dalekosiężnych w Wieczorowej Szkole Inżynierskiej we Wrocławiu. W marcu 1953 roku powrócił na Politechnikę Wrocławską podejmując pracę w Katedrze Telemechaniki i Automatyki na ówczesnym Wydziale Łączności na stanowisku starszego asystenta. Dwa lata później został adiunktem. W roku 1960 obronił rozprawę doktorską pt. Synteza telemetrycznego systemu samo kontrolującego o optymalnym przebiegu przejściowym i uzyskał stopień doktora nauk technicznych. W roku 1966 otrzymał stopień naukowy doktora habilitowanego nauk technicznych. Praca habilitacyjna stanowiła szersze ujęcie zagadnień własności pomiaru zdalnego i dotyczyła oceny jakości telemetrycznych układów kodowych. Na początku 1967 roku został mianowany docentem, a we wrześniu 1972 roku Rada Państwa nadała Mu tytuł profesora.Swoje zainteresowania naukowe skoncentrował na zagadnieniach przesyłania danych w systemach automatyki i informatyki. Pierwsze prace wykonane w Zakładzie Automatyki i Miernictwa Głównego Instytutu Elektrotechniki dotyczyły problemów konstrukcji nadajników telemetrycznych z modulacją częstotliwości impulsów. Następnie zajmował się własnościami dynamicznych układów telemetrycznych i problemami oceny jakości telemetrycznych układów kodowych. W tym zakresie opracował metodę częściowej syntezy układu telemetrycznego o złożonych własnościach dynamicznych. Od połowy lat sześćdziesiątych nieprzerwanie zajmował się zagadnieniami transmisji danych, teleinformatyki i sieci komputerowych. Wyniki swoich badań opublikował w wielu czasopismach i materiałach konferencji krajowych i zagranicznych. Prof. Batycki jest autorem sześciu książek, pierwszą Zasady telemetrii opublikował już w roku 1958, a ostatnią Podstawy telemechaniki w roku 1990. Był współtwórcą wielu wdrożonych opracowań konstrukcyjnych dla przemysłu, które dotyczyły systemów telemetrycznych, urządzeń modemowych i urządzeń sieci komputerowych.

Bardzo ważną rolę w działalności Profesora odgrywała dydaktyka. Poświęcał jej sporo pracy i czasu. Uważał, że jako pracownik naukowo-dydaktyczny musi przekazać swoim studentom wiedzę w sposób jak najbardziej przystępny, a wiedza ta musi odpowiadać aktualnym potrzebom rynku pracy. W połowie lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku, był współinicjatorem powołania nowej specjalności Systemy i Sieci Komputerowe na kierunku informatyka na Wydziale Elektroniki. Specjalność o tej nazwie, mimo wielokrotnych zmian w programie nauczania, istnieje do dnia dzisiejszego i cieszy się dużą popularnością wśród studentów. W uznaniu zasług Profesora na polu dydaktyki, został On powołany na członka zespołu dydaktycznego Ministerstwa Edukacji Narodowej do spraw elektroniki, informatyki i telekomunikacji.

Profesor Tadeusz Batycki brał czynny udział w życiu Politechniki Wrocławskiej. W październiku 1963 roku objął stanowisko kierownika Zakładu Telemechaniki na Wydziale Łączności. W latach 1968-1971 był Dziekanem Wydziału Elektroniki. Od roku 1971 pełnił funkcję zastępcy dyrektora, a latach 1972-1981 dyrektora Instytutu Cybernetyki Technicznej. W roku 1981 współtworzył Instytut Sterowania i Techniki Systemów, w którym pełnił funkcję kierownika Zakładu Teleinformatyki i Telemechaniki do roku 1996. Następnie uczestniczył w organizacji Wydziałowego Zakładu Systemów i Sieci Komputerowych na Wydziale Elektroniki. Rozpoczynając od roku 1967, nieprzerwanie przez 23 lata, był członkiem Senatu Politechniki Wrocławskiej. Prof. Batycki udzielał się również aktywnie poza Politechniką Wrocławską. Był członkiem Komisji Telemechaniki przy Komitecie Nauki i Techniki, członkiem Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego, członkiem Komitetu Automatyki i Robotyki oraz Komitetu Informatyki Polskiej Akademii Nauk. Był również członkiem Rad Naukowych takich jednostek badawczo-rozwojowych jak Instytut Automatyki i Systemów Energetycznych, Zakłady Elektroniczne ELWRO oraz Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Górnictwa Odkrywkowego POLTEGOR. Profesor miał też inne pasje. Przez wiele lat oddawał się łowiectwu i wędkarstwu. Później zajmowała Go praca w ogródku.

Profesor Tadeusz Batycki we wrześniu 1992 r. przeszedł na emeryturę, jednakże utrzymywał ciągły kontakt zawodowy z uczelnią m.in. prowadząc wykłady, seminaria dyplomowe i prace dyplomowe dla studentów kierunku informatyka.

Profesor Tadeusz Batycki niezwykle zasłużył się Politechnice Wrocławskiej. Za swoją działalność został odznaczony między innymi Krzyżem Oficerskim i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi i Medalem Komisji Edukacji Narodowej. Został wyróżniony tytułem Zasłużonego Nauczyciela. Otrzymał wiele nagród Ministra Szkolnictwa Wyższego i Rektora Politechniki Wrocławskiej.

Profesor Tadeusz Batycki zmarł 23 kwietnia 2009 roku we Wrocławiu.